Dag 24 : Anchorage - Lier

Vlucht *Anchorage - Seattle: 10.10h - 14. 15h ( al uurtje ingehaald, vlucht van drie uur)

*Seattle - Londen 19.22h - 12.25h ( vlucht van 9 uur , nog eens 8 uur ingehaald)

*Londen -Brussel 13.40h - 15.55h ( vlucht van dik uur en nog eens 1 uur erbij)

Wist je dat ?

- Stefaan 3050 foto's heeft genomen ?

- Stefaan 112 filmpjes heeft gemaakt ?

- We 2600 mijl met de auto hebben afgelegd ?

- We in 14 verschillende hotels hebben geslapen ?

- We meerdere keren ons paspoort hebben moeten laten zien voordat we alcohol

kregen?

- Het eten en drinken er de helft duurder is dan bij ons?

- Dat je altijd gratis water krijgt ?

- Dat koffie en frisdrank gratis wordt bijgevuld?

- Dat Alaska de meest noordelijke , oostelijke en westelijke staat van de USA is?

- Dat bijna alle verkeersborden beschoten zijn? Zelfs diegene waarop staat "no shooting " ? :-))

- Dat ze op 4 maanden tijd hun seizoen daar moeten maken ? Ze werken dan dag en nacht , rusten en genieten kan in de winter !

- Dat we het daar nooit donker hebben gezien? Tussen half één en drie uur schemert het daar .

- Dat we de meest vriendelijke en hartelijke mensen ooit hebben ontmoet?

- Dat de alaskanen bijna nooit vlees kopen ? Enkel wat kip. Ze vissen en jagen om hun voorraad voor de winter op te slaan. Er staan limieten op , maar dan kan je nog een legertje eten geven . :-)

- Dat de echte alaskaan niet in Anchorage woont? Veel te druk en te 'soft' leven !

Niet voor niets zeggen ze dat je in Alaska woont of in Anchorage !

- Dat Juneau de hoofdstad is , enkel bereikbaar per boot of vliegtuig?

- Dat we een onvergetelijke vakantie hebben gehad?

Bedankt aan onze volgers !

Speciale dank aan onze dochters , Senne en vake om op Berre te passen , en Claire en Elza om op ons huizen en vissen te passen !

Tot de volgende !

StefaAnne

Dag 23: Homer - Anchorage

Rustig ritje van 209 mile , onder een stralend zonnetje . Hier en daar nog eens gestopt voor een foto uiteraard.

Perfect op tijd om de auto terug binnen te leveren , zonder één enkel krasje ! :-)

Dan zijn we nog in een brouwerij in Anchorage , boven op een dakterras het plaatselijke bier gaan proeven . Niet slecht .

S' Avonds hebben we nog een laatste keer lekker alaskaans gegeten . Stefaan zijn geliefde zalm en ik de verse heilbot . Hier hadden ze zelfs heilbotwangetjes. Jammie!

Ons hotel ligt midden in het centrum , zoals verwacht hadden we wel wat straatlawaai.

Allebei redelijk slecht geslapen , maar met het oog op de jetlag misschien wel een voordeel ?? ;-)

Dag 22: Homer

Zoals elk goed boek op het einde nog een verrassende wending in het complot heeft, zo ook onze reis!

We hadden alles tot in de puntjes voorbereid : een valies met vuile was en sandalen (ja we hebben ze zelfs aangehad ) , een valies met semi propere kledij en de kledij om zaterdag mee naar huis te vliegen en een zak met het hoogst noodzakelijke voor de overnachting in de tenten op het berenkamp! Batterijen allemaal maximaal opgeladen , stel je voor dat we net die ene foto niet meer konden maken !

Vanmorgen nog uitgebreid gedoucht , we moesten er tot morgenavond laat tegen kunnen .

Dan op gemakske gaan ontbijten want we werden pas om half één aan het vliegtuigje verwacht. Het ging prachtig worden , want de zon scheen uitbundig en had de laatste wolkjes opgelost.

Toen we gingen uitchecken , kregen we nog een douche , deze keer een ijskoude! Onze trip werd door de organisator gecanceld , vanwege het slechte weer! What did you say ? What do you mean? Morgen zou er mogelijk een storm kunnen zijn waardoor we niet zouden terug geraken .

Om een verhaal van anderhalf uur telefoneren kort te maken : we blijven vannacht nog in hetzelfde hotel en gaan maar halve dag beren spotten !

Niks aan te doen , zo zal het zijn .

Maar ik kan jullie vertellen dat de kers op de taart er alsnog is gekomen ! Het was een super - fantastische ervaring! Zelfs de vlucht heen en terug was mega mooi en rustig! Adembenemend !

Reeds bij het landen werd duidelijk dat het daar vol beren zat! Een open vlakte met een rivier door , daarlangs een tiental beren . Een mama met zoon van 3jaar waren aan het schelpen zoeken in het zand (volle welteverstaan , niet voor in bokaal voor op de kast) ,

nog een mama met drie kindjes van 1 jaar, nog een mama was aan het vissen terwijl kindje toekeek. ... Prachtig! Geen van allen nam notie van onze aanwezigheid. Ik ben dan ook nooit bang geweest, je zag dat die dieren op hun gemak waren. Één keer denk ik dat de afstand minder dan drie meter was , toen de vissende mama door de ondiepe rivier passeerde! Wauwwwwww

Het geheel werd echt compleet door de machtig mooie omgeving !

Dit was echt een once in a lifetime expirience !

Stefaan heeft het momenteel moeilijk om de beste foto's te selecteren voor jullie! :-))

Het grote voordeel van de veranderde planning is dat we jullie nu wel nog een verslag kunnen geven en dat we vannacht in een comfortabel bed slapen.

Morgen hebben we nu ook tijd om rustig naar Anchorage te rijden .

Bereleuke groetjes,

StefaAnne

Dag 22 : Hallo Bay

https://youtu.be/pH21WncnVwQ

Voor wie een idee wil hebben van onze trip .....

Dag 21 :Homer

Vandaag rustig dagje gehad. Wat sightseeing gedaan in en rond Homer. Het was dicht bewolkt. Dus redelijk frisjes en geen weer om de mooiste foto's te nemen .

Dan maar naar het bezoekerscentrum. Zoals eerder al eens gezegd , maken ze daar hier echt werk van . Hier ging het voornamelijk over de bescherming van wildlife op de hele kleine eilandjes die in het zuiden van Alaska liggen .

Er was ook weer een wandeling met gids. Deze keer trok het op niet veel en zijn we zelfs halverwege afgehaakt. We vermoeden dat het de eerste keer was dat onze gids een groep op sleeptouw nam. Het ging veel te traag en veel te veel over de planten, met Engelse termen die volledig aan ons verloren gingen .

Nochtans waren we in een gebied waar zout en zoet water in elkaar over gaan. Hier broeden heel wat zeevogels. Een beetje meer info hierover had ons beter bekomen.

Daarna in de omliggende bossen nog een toertje van een goeie 4km gedaan. Toegegeven dat je wel alerter bent als je zo met twee de wildernis ingaat. Er moest maar eens een moose of beer zitten , nietwaar ?! .... Niks gezien trouwens :-)

Tegen 16h klaarde het volledig op. Dat terras van gisteren dook in ons beider gedachte op en..... Dat was dan ook ons volgende doel !

Op terugweg gestopt om te weten hoe laat we klaar moeten staan voor de vlucht (met weer zo'n blikken doos vermoed ik) om naar Hallo Bay camp te vliegen morgen. Beetje teleurstelling want zal pas half één zijn. Dat wil zeggen dat we vrijdag later terug vliegen ; en dus ook later aan de 4,5h durende autorit naar Anchorage kunnen beginnen. Dat maakt mijn vermoeden zeer groot dat dit wel eens het laatste lifeverslag zou kunnen zijn. Want zaterdag moeten we reeds om 7h s' morgends in de luchthaven zijn voor onze vlucht richting België .

Ik garandeer wel nog een verslag over de beerspotting nadien natuurlijk. Misschien op de luchthaven tijdens de wachturen? .....

StefaAnne

Dag 20 : Kenai - Homer

Tijdens het ontbijt in de b&b een leuke babbel gehad met de gastheer en nog een ander Amerikaans koppel. Hij was bij de US Army en had reeds een tijd in Duitsland gelegen. In die tijd had hij met zijn vrouw ook België bezocht.

De eerste vraag na onze kennismaking was : " Hoe het nu in Brussels AirPort was? "

Zij hadden vrienden verloren bij de aanslag hier. Ik herinner mij inderdaad vaag dat er Amerikaanse soldaten gestorven zijn toen . Het deed me wel iets toen ze dat zeiden !

Nadien werd het gesprek luchtiger. Alhoewel .... We hebben wel wat wereldse problemen opgelost :-)

Als je Amerikanen tegenkomt, valt het me op dat zij helemaal niet gebonden zijn aan hun geboortestreek of streek waar ze zijn opgegroeid . Geboren in Texas, opgegroeid in Californië , gestudeerd in Ohio , gewerkt in Florida .... Dat zijn normale verhalen ...

Als je bij ons van Limburg naar West-Vlaanderen verhuisd , dan ben je al een wereldburger !

Iedereen spreekt je hier ook aan . Op plaats waar we mooi uitzicht hadden ,spreekt vrouw me aan over het al dan niet gezien hebben van wilde dieren . En hopla hele conversatie gedaan met haar. Tien minuten verder gestopt om zeearenden te spotten , man naast onze auto stapt uit en begint honderduit over die vogels en zijn leven te praten . En dat alles zonder zich op te dringen of vervelend te zijn . Echt tof!

In Homer aangekomen , was al half 2, tijd voor de restjes van gisterenavond op te eten , op een bankje naast de zee. Gezellig! Mijn allesziend oog had een echt terrasje gespot bij een echte bakkerij . Dus daar een nagerechtje met koffie gaan eten in het zonnetje .

In Homer heb je de Spit, dit is een smalle landtong van ongeveer 5km lang . Achteraan liggen wat winkeltjes en restaurantjes . Het was fijn om daar te wandelen en verder langs strand tot helemaal op het einde. En wat zag mijn lodderig oog ? Nog een echt terrasje! Met bubbels ! JJJJoepie !

Ondertussen ook gereserveerd in visrestaurant voor vanavond .

Schol, smakelijk en tot morgen !

StefaAnne

Dag 19 : Seward - Kenai

Eerst wil ik onze volgers al eens bedanken voor de leuke reacties! Het is de inspiratie om weer een volgend verslag te maken !

Vanmorgen zonder ontbijt vertrokken rond 8.15h . Onderweg zouden we wel iets vinden . En ja , in het "dorpje " Moose Pass was al een restaurantje open . Stel je bij dorpje maar niet te veel voor : 10 huizen , een restaurantje en een camping. Allemaal langs dezelfde baan gelegen , dat moet het zo wat zijn .

Een aantal mijl verderop zijn we dan gaan wandelen naar de "Russian Falls" . Een tochtje van 6 Km heen en terug , tenminste als je direct op het juiste pad vertrekt. De parking stond vol met mannen die zich klaarmaakte voor een dagje vissen . Ze droegen speciale broeken en schoenen om midden in de rivier te staan en zo de zalmen aan de haak te slaan . Volgens de wet mogen ze er drie per dag , per persoon vangen . Den diepvries zal rap vol zitten !

Op de kaart dacht Stefaan via een denkbeeldig "padje" langs de rivier op ons wandelpad te komen . Één visser zei dat het te "heavy" was om verder te gaan , de andere dacht wel dat we het konden! Om te vermijden dat we ook in de rivier stonden , zonder aangepaste kleding , zijn we maar terug gegaan om via een andere route toch op het juiste pad terecht te komen. Onderweg kregen we wat gedruppel maar het bleef binnen de perken . Aan de watervallen gekomen werden we getracteerd op een waar schouwspel . De zalmen die zonder opgeven trachten de waterval op te zwemmen. Je kreeg er medelijden mee. Een man wees ons op een constructie ,die ze naast de waterval hebben gemaakt (noem het een soort tunnel ) , die ze open maken zodat de zalmen via deze weg achter de waterval verder kunnen. Volgens mij kunnen alleen de "iron man" onder de zalmen de natuurlijke weg levend nemen .

Na onze wandeling verder richting Kenai. Ze hebben de hemelsluizen eens serieus open getrokken . Onze auto kon dat wel gebruiken! In de verte leek de zon te schijnen , dus wij vol goede moed verder . En ja in Kenai was het nog goed weer. We zitten in een echte b&b , alweer met prachtig uitzicht, op de Kenai rivier. Volgens de gastvrouw kan je hier zeehonden , witte walvissen ( beluga's) , moose, beren , en dergelijke zien , als je geluk hebt .....

Er was nog tijd om een wandelingetje te maken in het oude stadsgedeelte van Kenai. Ze zijn er fier over dat ze hier wat geschiedenis hebben . Dat gaat dan terug tot 1830 of zo . Toen Alaska nog in handen was van de Russen . Voor mij waren het wat houten huisjes en een orthodox kerkje .

Op aanraden van onze gastvrouw bij "louie" gaan eten . Het was er lekker maar de porties zo groot dat mijn maag geen dessert meer aankon. We hebben de overschot meegenomen voor de lunch morgen . Dat is wel een goed systeem, zouden ze bij ons ook meer moeten doen .

Tot morgen !

StefaAnne

Dag 18 : Seward

Zoals gevreesd regende het toen we opstonden vanmorgen .

Na het ontbijt , besloten we toch de nabij gelegen Exit gletsjer te bezoeken. Het was droog ondertussen .

We hadden de mogelijkheid om met een park ranger de wandeling te maken . En we hebben er alweer wat van opgestoken! Zo bv dat het bos dat gevormd wordt ,nadat de gletsjer een stuk is weg gesmolten , eerst een loofbos is . Dat zorgt voor de stabilisatie en vruchtbaar maken van de ondergrond. Na een honderdtal jaar zal hier en daar een naaldboom een plaatsje veroveren , om na nog eens honderd jaar een naaldwoud te worden . Zij zullen al de loofbomen overtroeven .

Onze ranger deelde zeer gepassioneerd zijn kennis. Hij bleek maar 20 jaar te zijn. Speciaal manneke, hij deed mij denken aan de ranger uit de stripverhalen van Yogi beer van vroeger.

Na de lunch ( lekkere hamburger ) , een stukje naast de Resurection baai gewandeld ! Een walvis was daar zijn dagelijkse baantjes aan het trekken . Dankzij het water dat hij telkens omhoog spuit , was hij redelijk snel op te merken! We zagen ook nog een zeeotter of zeehond , moeilijk te zeggen door de afstand . Door de ijzige wind , was ik bijna bevroren . Een warme koffie deed dan ook deugd. Ik met mijn 4lagen (topje, T-shirt , vestje en regenjas ) zat te rillen , terwijl de alaskanen het een beetje chilly vinden ! Bij ons zouden de kindjes onherkenbaar ingeduffeld in hun buggy zitten , hier met dun jasje en niks op hun hoofd! Als klap op de vuurpijl ook nog ene in bloot bovenlijf en short zien joggen. Raar volk!

Na wat te zijn opgewarmd , even gestopt bij een gedenksteen voor de ontwerper van de vlag van Alaska . Het is een blauwe achtergrond die staat voor de blauwe lucht en de kleur van de vergeet-mij-nietjes (ook symbool van Alaska ) . De poolster en de grote beer , voor de kracht van het land.

Het plan was om nog een korte wandeling te maken langs een meer , maar de trail was onvindbaar . Onderweg nog wel een rivier gezien met springende zalmen .

Het dessert daarjuist was geen succes : een soort chocolade mousse met ... Zout ! Als alle desserten zo zouden smaken kon ik er moeiteloos afblijven ! Gewoon vies!

Morgen beter :-)

StefaAnne