Vrijdagochtend vroeg uit de veren! Voor de verandering weer om half zes wakker. Maar kwam goed uit want het ontbijt werd hier al om 7 uur geserveerd en dan konden we snel op weg. Althans dat dachten we toch. Er was nog geen beweging in de keuken te bespeuren. In de winter kon je pas om 9h ontbijten . We vermoeden dus dat zij nog in wintermodus zaten . Dan maar zonder ontbijt weg. No time to loose ! :-)

In Glenallen waren ze al wel wakker en volop aan het eieren bakken.

Het nationaal park Wrangell st Elias heeft twee ingangen . De ene deden we paar dagen geleden met vliegtuigje naar Kennicott , de andere is een overwegend onverharde weg van ongeveer 46 mijl ;Nabesna Road . Het is het grootste park hier, groter dan Zwitserland. Stefaan wou graag de Nabesnaroad doen , dus zo geschiede. Gelukkig ging hij akkoord ,na iets meer dan de helft ,om terug te draaien ,want veel bleek er niet te zien . Door de hoge vegetatie zijn er praktisch geen vergezichten .

Dan verder richting Paxon , waar we een stuk van de denali highway moesten doen om tot bij onze volgende overnachtingsplaats te komen. Rondom geen huis te bespeuren , met zicht op een meer met nog overwegend ijs. Na ingecheckt te hebben , het uitzicht was groots, het barakske om te slapen nogal basic , hebben we nog deel van de denali hyw gedaan . Deze was een mijl na onze lodge ook onverhard. Prachtig!

Na het avondeten zijn we op aanraden van onze gastvrouw nog kijkje gaan nemen bij het meer , waar enkele bevers zaten . Knap!

Het wordt hier eigenlijk nooit echt donker. Stefaan is vannacht om half 1 een paar foto's gaan nemen.

Totaal onverwacht hadden we geen internet. Vandaar dit verslag met dagje retard.